نگاهی اجمالی و کلی به مراحل فرایند تولید قند و شکر از چغندر قند
کاشت، داشت و برداشت چغندر
چغندر
قندهای رسیده و سالم آماده برداشت هستند و معمولا قبل از حمل به کارخانه
سر و دم آن ها قطع شده و بهتر است حد امکان عاری از مواد خارجی باشند.
اگر
کشاورزان مجبور باشند که پس از برداشت چغندر تا زمان حمل به کارخانه مدتی
چغندر را در کنار مزرعه نگهداری کنند باید نکاتی را رعایت کنند:
1. پس
از برداشت بخصوص در دو هفته اول پس از برداشت شدت تنفس در چغندر بسیار
بالا بوده و گاهی تا چند برابر حد معمول میرسد این امر با ضایعات قندی در
چغندر همراه است.
2. چغندر در برابر نور خورشید دچار پژمردگی شده
و آب از دست می دهد کاهش آب در چغندر موجب ضایعات وزنی خواهد بود. در
چنین حالتی ممکن است که وقتی چغندر به کارخانه میرسد درصد قند ساکارز آن حد
بالاتری را نشان میدهد اما از نظر افت وزنی به زیان کشاورز خواهد بود.
3. مدت
زیاد نگهداری چغندر در کنار مزرعه پس از برداشت ممکن است موجب افزایش قند
رافینوز در چغندر شود. این مسأله نیز در اندازه گیری درصد قند ساکارز به
روش پلاریمتری خطا ایجاد می کند و احتمال دارد که قند ساکارز اندازه گیری
شده در چغندر که به کارخانه تحویل داده می شود بالاتر از حد واقعی نشان
داده شود.
4. مدت نگهداری چغندر در کنار مزرعه باید تا حد امکان
کوتاه باشد و چغندر به صورتی انباشته شود که مناطق گرمسیر از تأثیر دمای
زیاد و در مناطق سردسیر از یخ زدن آن ها جلوگیری شود.