ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
موضوع :
تحقیق استیفاء در قانون مدنی
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
فهرست مطالب
مقدمه.............................................. 1
چکیده کار تحقیقی .................................. 7
پیشینه تاریخی ..................................... 10
نتیجه ............................................. 17
فصل اول : استیفاء از عمل شخص ..................... 22
بخش نخست – کلیات .................................. 23
گفتار اول – تعاریف و تهدید موضوع .................. 23
گفتار دوم – ماهیت استیفاء ......................... 29
گفتار سوم – مبانی فقهی و قانونی ................... 35
نتیجه ............................................. 46
بخش دوم : شرایط و آثار ............................ 55
گفتار اول – روابط معرفین .......................... 55
گفتار دوم – شرایط مربوط به امر و عمل .............. 61
فصل دوم : استیفاء از سال غیر ..................... 77
بخش نخست – کلیات .................................. 78
گفتار اول – تعاریف ................................ 78
گفتار دوم – کلیات ................................. 78
بخش دوم – مبانی فقهی و قانونی ..................... 79
گفتار اول – مبانی فقهی ............................ 79
گفتار دوم – مبانی قانونی .......................... 89
بخش سوم : شرایط و احکام و آثار .................... 90
گفتار اول – شرایط تحقق استیفاء از اموال دیگری ..... 90
گفتار دوم – احکام استیفاء در اموال دیگری ......... 106
گفتار سوم – آثار استیفاء از اموال دیگری .......... 111
گفتار چهارم – فروض قابل بررسی در استیفاء ......... 121
گفتار پنجم – نحوه اثبات حق و صدور حکم .............. 123
منابع و مآخذ...................................... 130
مقدمه
مبحث استیفاء در جلد اول قانون مدنی آقای دکتر حسن امامی در کتاب «ضمان قهری» آمده است و به معنی بهرهمند شدن کسی از عمل دیگری یا منفعت بردن از مال غیر می باشد که مواد 336 و 337 قانون مدنی به آن مبحث اختصاص دارد.
ماده 336- «هر گاه کسی بر حسب امر دیگری اقدام به عملی نماید که عرفاً برای آن عمل اجرتی بوده یا آن شخص عادتاً مهیای آن عمل باشد عامل مستحق اجرت عمل خود خواهد بود مگر اینکه معلوم شود قصد تبرع داشته است.»