دیسک
سخت با هارد دیسک منبع و محل ذخیره تمام برنامه ها و داده هاى موجود درون
یک کامپیوتر است. در حال حاضر دیسک هاى سخت در دو نوع IDE و SATA بیشتر
مورد توجه مصرف کنندگان است.
کابل هاى اتصالى به هارد دیسک هاى
IDE شامل کابل 40 پین دیتا و کابل چهار پین برق مى باشد، اما در دیسک هاى
سخت SATA از کابل هاى برق 15 پین و هفت پین دیتا استفاده مى شود.
یکى
از مزایاى هاردهاى Sata استفاده از کابل هفت پین دیتا است. با استفاده از
این کابل، فضاى داخل کیس خلوت و جریان هوا در کیس راحت تر به گردش درمى
آید، همین طور براى تنظیم دو هارد Sata نیازى به جابه جایى جامپرهاى روى
هارد نیست، چون خود آن ها بنا به شماره پورت Sata تنظیم مى شوند.
هاردهاى
IDE داده ها و اطلاعات را با سرعت 133 مگابایت در ثانیه منتقل مى کنند،
اما دیسک هاى Sata اطلاعات را با سرعت 150 مگابایت در ثانیه جابه جا مى
کنند. البته در انواع جدید این دیسک (A10) اطلاعات با سرعت سه گیگا بایت در
ثانیه منتقل مى شوند که انقلابى در صنعت هارد دیسک مى باشد.
تمام
هارد دیسک ها مقدار فضایى را به عنوان بافز یا حافظه در اختیار دارند تا
عملیات و محاسبات انتقالات، سریع تر و مطمئن تر انجام شود.
هارد
دیسک هاى جدید از مقدار حافظه بیشترى استفاده مى کنند، مانند هارد هشت
مگابایتى Sata که بسیار سریع تر از هاردهاى موجود در بازار است.
در زمان بستن و باز کردن هارد دیسک باید به این نکات توجه کرد:
1- رعایت کردن جهت قراردادن کابل هاى برق و دیتا توسط نشانه هاى روى کابل
2-
در زمان روشن بودن چراغ هارد، به هیچ وجه هارد را تکان ندهید، زیرا امکان
دارد که به سطح سخت دیسک صدمه وارد شود که اصطلاحاً به آن بدسکتور گویند.