عنوان انگلیسی مقاله: Organisational and psychological empowerment in the HRM-performance linkage
عنوان فارسی مقاله: توانمندسازی سازمانی و روانی (روانشناختی) در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد.
ترجمه سلیس و روان مقاله آماده خرید می باشد.
این مقاله با هدف شفاف سازی مفهوم توانمندسازی و تعیین نقش آن در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و عملکرد نوشته شده است.
طرح
/روش شناسی/رویکرد بررسی ای از 211 تن از کارمندان 30 هتل مجلل و گران در
لیتوانی که به طور مستقیم با مشتریان در ارتباط بودند، به منظور مطالعه
توانمندسازی سازمانی، به عنوان مجموعه ای از فعالیتهای مدیریت منابع انسانی
(HRM)، و ارتباط آن با نگرش ها و رفتار کارمند انجام شد.
نتایج
بین توانمندسازی سازمانی به عنوان مجموعه ای از فعالیت های HRM و
توانمندسازی روانی (روانشناختی) به عنوان یک نگرش کاری، تمایزاتی قائل شده و
نقش هر دو در ارتباط بین HRM و عملکرد تعریف شده است. توانمندسازی سازمانی
به طور مثبت با توانمندسازی روانی، رضایت شغلی و تعهد مؤثر مرتبط شده
است. هم چنین به این نتیجه رسیدیم که توانمندسازی روانی و تعهد مؤثر،
تأثیر توانمندسازی سازمانی بر رفتار مشتری گرا را تعدیل می کند.
محدودیت
ها/ کاربردهای تحقیق داده ها از یک صنعت واحد در لیتوانی جمع آوری شدند
بنابراین، تحقیقات بیشتری در دیگر صنایع خدماتی نیاز است تا بتوان کاربرد
مدل پیشنهاد شده توانمندسازی عملکرد را در صنایع دیگر تعمیم بخشید.
کاربردهای
عملی در بافت های هتل های مجلل، که کاهش جابجایی کارمند و بهبود کیفیت
خدمت، امری حیاتی است، توانمندسازی سازمانی قادر به بهبود رضایت شغلی
کارمند، تعهد، توانمندسازی روانی و رفتار مشتری گرا است.
اصالت/ارزش
این مقاله، شواهد تجربه ای از تأثیر مثبت راهکارهای مفروض HRM کارمند
(توانمندسازی سازمانی) بر نتایج عملکرد منابع انسانی نگرش های کارمند
(توانمندسازی روانی، رضایت شغلی، تعهد مؤثر) و رفتار مشتری گرا ارائه می
دهد. علاوه براین، نقش توانمندسازی در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و
عملکرد، تعریف و به طور تجربی آزمون شده است.
واژگان کلیدی: راهکارهای HRM، نتایج عملکرد توانمندسازی، نگرش های کارمندان، رفتارمشتری گرا، هتل های مجلل، لیتوانی، هتل ها،
نوع مقاله: پژوهشی
مقدمه:
ارتباط
بین HRM و عملکرد، یکی از موضوعات مهم در تحقیقات HRM، طی دهه گذشته بوده
است که تعدادی از مدل های HRM – عملکرد و شواهد تجربی را ارائه کرده است.
با این وجود، علیرغم علاقه فزاینده به تحقیق در این زمینه، هنوز مباحثی
درباره تعدادی از روابط وجود دارد که در این مقاله به آن ها اشاره خواهد
شد.
اول اینکه هیچ اتفاق نظری بر این موضوع که کدام یک از راه
کارهای HRM در تعیین ارتباط بین HRM و عملکرد بهتر است مطالعه شود، وجود
ندارد. محققان درباره تعداد و جامعیت کاربرد این راه کارها با هم مخالف
هستند. علاوه براین، راه کارهای HRM نظر محققان مختلفی را به خود جلب کرده
است.